บทที่ 841

"ไม่ต้องฝืนใจหรอกนะ หว่านหว่าน"

"ไม่ได้ฝืนใจค่ะ" เวินเอ๋อหว่านสูดหายใจเข้าลึกๆ "คุณ...ออกไปก่อนนะคะ ฉันเปลี่ยนเองได้"

รอยยิ้มบนใบหน้าของมู่เหยียนเซินค่อยๆ ชัดเจนขึ้น

เขาจูงมือเธอขึ้นมา แล้วยื่นชุดนอนใส่มือเธอ

"ฉันตั้งตารอเลยนะ หว่านหว่าน"

เวินเอ๋อหว่านมองเขา รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นลูกแกะที่กำลังจะถูก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ